You are currently viewing Parafia św. Antoniego w Jaffie: Kościół wewnątrz Kościoła

Parafia św. Antoniego w Jaffie: Kościół wewnątrz Kościoła

W trakcie trwających ograniczeń spowodowanych nagłą sytuacji wywołaną koronawirusem, atmosfera, jaka towarzyszyła członkom parafii Kustodii Ziemi Świętej pw. św. Antoniego z Padwy w Jaffie (Tel Awiw), przyczyniła się do ponownego odkrycia siebie, jako Kościoła – jednego i zjednoczonego organizmu.

„Jest niewielu w parafii, którzy proszą bezpośrednio o pomoc, czy pieniądze” – mówi proboszcz o. Augustin Pelayo. „Z drugiej strony wielu parafian przychodzi, aby ofiarować datki, zarówno dla ubogich – których jest wielu – jak i również na trwające prace renowacyjne, którymi zajmowałem się z braćmi ze wspólnoty od jakiegoś już czasu”. Właśnie dzięki tym pracom wiele osób mieszkających na terenie parafii zaczęło przychodzić do kościoła z prośbą o darowizny na wsparcie ekonomiczne. „Wiele z tych darowizn pochodzi od młodych rodzin” – mówi o. Augustin. „To pozwala mi stwierdzić, że parafianie zaczynają rozumieć, że stan tej budowli budynek zależny jest od ich wsparcia, pomocy i uczestnictwa, i nie ma dla mnie nic ważniejszego niż to”.

Trwa aktualnie realizacja kilku projektów: kościół nadal otaczają rusztowania do pracy mającej na celu przywrócenie mu pierwotnego neogotyckiego stylu, co jest projektem wymagającym, szczególnie w tym okresie pełnym niepewności. „Niedawno, kiedy ogłosiliśmy podczas Mszy św., że rozpoczynamy malowanie kościoła, powiedziałem parafianom, że jeśli ktoś ma ochotę wesprzeć tę pracę ekonomicznie, to może to zrobić” – powiedział o. Augustin. „Rezultat był taki, że od środy do następnej niedzieli, tylko od wiernych pochodzenia arabskiego, zebraliśmy 18 000 NIS (5 300 USD) na kościół.”

Wsparcia – jak komentuje proboszcz – nigdy nie brakowało, ale ostatnio wydaje się, że wzrosło ono niewiarygodnie. „Nie poznaję ich, jakby zostali przemienieni” – mówi o. Augustin, komentując z ironią udział wiernych w życiu parafii i poszczególnych uroczystościach. „Od czasu do czasu żartuję z tego i mówię, że będę błagać rząd o nałożenie blokady w każdy weekend, aby przychodzili i modlili się tak często, jak w ostatnim okresie”. Zdaniem ojca, ten szczególny okres wydobył z parafian to, co najlepsze: hojność podwoiła się, często ktoś przynosi braciom w prezencie żywność lub przechodzi i stwierdza, że bracia są tak pochłąnięci pracą, że oferują im swoją pomoc; ci, którzy nie mają pieniędzy, wolą ofiarować to, co mogą w postaci pracy fizycznej, czy przy pracach elektrycznych; są wśród nich programiści, którzy zaprojektowali platformę internetową do zarządzania bazą danych cmentarza. „Kiedyś tak nie było” – mówi o. Augustin „celebrowanie poza kościołem przełamało wiele barier i pozwoliło nam zbliżyć się, stawiając nas na tym samym poziomie”.

Oprócz robót na ścianach nośnych pomieszczeń parafialnych i klasztoru, których głównym remontem zajęła się bezpośrednio Kustodia Ziemi Świętej, inne trwające prace dotyczą określonych części struktury Kościoła. W pierwszej kolejności wymienione niedawno okna, ogrody otaczające parafię oraz naprawa części otaczających ją murów, aby odizolować budynek od infiltracji. Oprócz tych prac sprzątane są również groby na cmentarzu parafialnym, którego ponowne otwarcie zainaugurowane zostanie dnia 2. listopada, w dniu upamiętnienia wszystkich zmarłych. Na cmentarzu kaplica została odrestaurowana dzięki jednemu dobroczyńcy. Remontowana jest również absyda kościoła: duże błękitne niebo przyozdobione będzie gwiazdami ze złotej blachy, opisane imionami każdej rodziny w parafii, która wspierała dzieło odrestaurowania kościoła, aby wszyscy poczuli się częścią „tego samego nieba”, jako jedna duża wspólnota.

„Nie chcemy, aby kościół był muzeum, był otwarty tylko w czasie najważniejszych świąt, ale chcemy, aby był domem” – podsumowuje o. Augustin. „Zawsze proszę wszystkich, aby przyprowadzali ze sobą dzieci, nawet jeśli nastąpi trochę zakłócenie celebracji, bo tylko w ten sposób można je nauczyć, jak się godnie zachowywać w kościele. Dzisiejsza młodzież i dzieci są młodymi i starszymi parafianami jutra, bez których nie ma przyszłości ”.

Giovanni Malaspina

16.10.2020

Źródło: www.custodia.org