W poniedziałek 16. listopada o. Francesco Patton, Kustosz Ziemi Świętej, otworzył obrady w ramach franciszkańskiej formacji ciągłej dla gwardianów sanktuariów i zakrystianów. W kursie tym, który zakończy się 19. listopada, uczestniczy liczna grupa franciszkanów zaangażowanych w ten rodzaj apostolatu Kustodii, tak osobiście, jak i zdalnie: osiem miesięcy po oficjalnym zamknięciu ruchu turystyczno-pielgrzymkowego spowodowanego pandemią, wszyscy bracia kontynuują pracę czekając z ufnością na jego wznowienie.
Kustosz Ziemi Świętej przedstawił gwardianom sanktuariów pewne fundamentalne kwestie, na które w tych miesiącach pandemii wskazywał wielokrotnie, bo w około dziesięciu listach skierowanych do wspólnot franciszkańskich w Ziemi Świętej: zalecenia natury duchowej, ale także praktycznej, by miejsca święte nie stały się miejscami potencjalnego ryzyka zainfekowania się. „Ten okres, w którym nie ma pielgrzymów, staje się również okresem, w którym musimy być w stanie zredukować wydatki do minimum, kiedy będziemy wiedzieli jak zachować dbałość o te miejsca zwyczajnymi sposobami” – powiedział o. Patton. „Musimy być gotowi, na powrót pielgrzymów, ale także przygotować się w świetle encykliki „Fratelli Tutti”: do kultywowania coraz bardziej idei otwartości na wszystkich. Na lokalnych wiernych, dla których nasze sanktuaria są źródłem tożsamości chrześcijańskiej; ale także na wiernych innych religii lub osoby niewierzące, którzy odwiedzają nasze sanktuaria, wobec których musimy mieć postawę braterskiej otwartości, tak jak św. Franciszek, kiedy odwiedzał sułtana Al-Malika Al Kamila.”
Ważną częścią spotkania, kontynuował Kustosz, jest dzielenie losu. „Nadszedł czas, aby zobaczyć, jak kiedyś żyli bracia” – mówił Kustosz. „Wielu braci powiedziało mi, że w tym roku bardziej docenili sanktuarium jako miejsce modlitwy dla własnej wspólnoty. Mogli także modlić się w większym spokoju i w pogodzie ducha, odzyskując dla siebie na nowo miejsce, w którym pełnią swoją posługę. Inni, gdzie jest jakiś skrawek ziemi, rozwinęli w sobie to nasze powołanie franciszkańsko-chłopskie: nie tylko powołanie do bycia „braćmi dla wszystkich”, ale także to „Laudato Si”, które pomaga nam na nowo odkryć piękno zbierania owoców z własnego sadu i zbierania jajek z własnego kurnika.” Było to pozytywne ćwiczenie w oczekiwaniu na powrót pielgrzymek, by podtrzymać życie i pomoc dla lokalnej społeczności, zwłaszcza tej, która żyje dzięki pielgrzymom.
„Szczególna sytuacja, w której się znajdujemy” – skomentował o. Marcelo Ariel Cichinelli, Moderator Stałej Formacji Kustodii Ziemi Świętej, „korzystnie wpłynęła na udział braci, dla których łatwiej jest opuszczać sanktuaria. W optymistycznej wizji możemy powiedzieć, że wirus popycha braci do pracy nad ich formacją, mając na względzie ponowne otwarcie dla pielgrzymów i powrót do normalności.”
W programie tych spotkań zaplanowane są liczne wykłady: pierwszy wykład Kustosza o. Patton skupił się na posłudze przyjmowania pielgrzymów w świetle ostatniej encykliki Papieża Franciszka „Fratelli Tutti”, która przedstawia bardzo specyficzny braterski styl otwarcia się na drugiego człowieka; po nim nastąpiła refleksja o. Alessandro Coniglio o świątyni i jej okresach w Piśmie Świętym. We wtorek 17. listopada o. Augustin Pelayow rozpocznie dzień wykładem nt. miejsc kultu św.Franciszka z Asyżu, aby w pełni zrozumieć franciszkański styl pielgrzymowania, a po południu Ks. José Brosel przedstawi swoje doświadczenia i wiedzę nt. sanktuariów świata, po tym jak przez pewien czas był zaangażowany w sektorze turystycznym, pielgrzymkowym i sanktuaryjnym byłej Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Wędrowców (obecnie część Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka). Zamykając kurs 18. listopada o. Matteo Giuliani skupi się na ewangelizacji w sanktuariach, a następny dzień będzie poświęcony możliwości końcowego dzielenia się pomiędzy gwardianami santuariów Kustodii. Celem tych spotkań jest pobudzić do dyskusji w świetle tego, co zostało powiedziane i podsumowane w minionych miesiącach, by powstać na nowo z większą mocą.
„Jesteśmy wspólnotą międzynarodową i każdy z nas zna cierpienie własnego ludu” – powiedział o. Patton, „pod nieobecność pielgrzymów, musimy być tymi, którzy w imieniu społeczności całego świata, staną się pielgrzymami na tej Ziemi.”
Giovanni Malaspina
Źródło: www.custodia.org