Przebywanie w Ziemi Świętej w okresie Wielkiego Postu umożliwia przeżywanie tajemnicy Męki Pańskiej w miejscach epizodów ewangelicznych. Franciszkanie z Kustodii Ziemi Świętej co roku celebrują w imieniu całego Kościoła Mszę św. w miejscach naznaczonych Męką Chrystusa Pana. Jest to tradycja sięgająca pierwszych wieków ery chrześcijańskiej. Pierwszą stacją owej peregrynacji w okresie Wielkiego Postu było dnia 3 marca Sanktuarium Dominus Flevit na Górze Oliwnej w Jerozolimie.
Jest to miejsce, w którym zgodnie z tradycją Pan Jezus podczas swego tryumfalnego wjazdu do Jerozolimy zatrzymał się i patrząc z góry na Jerozolimę, zapłaka, przepowiadając jej upadek i ruinę: „O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami. Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia.” (Łk 19, 41-44).
Mszy św. przewodniczył o. Donaciano Paredes (mistrz kleryków franciszkańskich z klasztoru św. Zbawiciela w Jerozolimie), z udziałem innych braci franciszkanów i kilku zakonnic. Obecny był również przełożony klasztoru Dominus Flevit, o. Sebastiano Eclimes.
Homilię wygłosił o. Łukasz Popko, dominikanin i wykładowca z École biblique w Jerozolimie, który jest tegorocznym kaznodzieją podczas wszystkich obchodów wielkopostnej peregrynacji po Miejscach Męki Pańskiej w Ziemi Świętej. W swojej homilii o. Łukasz podjął temat płaczu Jezusa, od którego pochodzi nazwa sanktuarium (po łacinie „Dominus Flevit” oznacza „Pan zapłakał”), i zastanawiał się nad jego sensem: „Bóg zaprasza nas do udziału w tym płaczu, ponieważ ilekroć wyrażamy swoje emocje, mogą one zmienić nasze życie i skłonić nas do obrania innego kierunku.” Według kaznodziei, płacz Jezusa jest bramą do zrozumienia Jego krzyża, który był dla ludzkości przesłaniem miłości, ponieważ każdy, kto płacze, kocha, a kiedy pojmie się przyczynę płaczu, człowiek zrozumie, gdzie jest jego serce. „Dzisiaj Jezus płacze nad nami” – powiedział – „my jesteśmy tym miastem, a dobrą nowiną jest to, że On płacze z miłości do nas”.
Pierwsza wzmianka o Sanktuarium w miejscu płaczu Jezusa pochodzi z XIII lub początku XIV wieku. Muzułmanie przekształcili go w meczet ku czci triumfującego Jezusa i dopiero w 1891 roku udało się Kustodii nabyć działkę w pobliżu ruin tego meczetu. W 1956 roku dokonano poświęcenia obecnej świątyni Dominus Flevit, zbudowaną przez włoskiego architekta Antonio Barluzziego na ruinach meczetu z epoki bizantyjskiej (VII-VIII wiek). Jego kształt (szczególnie dach) ma symbolizować łzę, dla przypomnienia płaczu Jezusa.
Beatrice Guarrera
Źródło: www.custodia.org