W przeciągu całego roku 2020, w Ziemi Świętej, jak i w całej reszcie świata, zostaliśmy poddani trudnej próbie z powodu pandemii, która sparaliżowała większą część działalności gospodarczej, zablokowała przepływ osób a więc także pielgrzymów, sprawiła cierpienie i wpędziła w biedę większą część rodzin, wtrąciła wiele osób w samotność i izolację.
Pomimo, a może raczej właśnie z powodu tej sytuacji, jako bracia Kustodii Ziemi Świętej staraliśmy się zintensyfikować nasze zaangażowanie, aby żyć naszą misją: tą, którą św. Franciszek chciał podjąć w 1217 roku, misją bycia obecnymi jako ewangeliczny zaczyn w kontekście dominującej innej religii i misji, którą Kościół nam powierzył, oficjalnie zaczynając w 1342, strzeżenia Miejsc Świętych naszego odkupienia oraz małej wspólnoty chrześcijańskiej, która tu jeszcze istnieje i opiera się, na przekór niekorzystnym warunkom historycznym, globalizacji, obojętności.
Nie zamknęliśmy sanktuariów, ale staraliśmy się docenić je, wzmagając, w tych specjalnych miejscach wiary, nasze wołanie o pomoc w imieniu całej ludzkości i wstawiennictwo za nią. Staraliśmy się uczynić dostępnymi te miejsca w sposób wirtualny, transmitując rozmaite uroczystości w ciągu roku, aby zachować żywą więź z wiernymi i pielgrzymami.
Nie zaprzestaliśmy troszczenia się o nasze parafie, z ich wiernymi, czy to arabskimi, hebrajskimi czy greckimi mieszkańcami, pracownikami migrującymi, pracownikami zagranicznymi czy uchodźcami. Celebracje, pomimo wielu ograniczeń, były kontynuowane. Sakramenty karmiły życie naszych wiernych. Kontynuowano zaangażowanie w katechezę. Kontynuowano troskę o chorych, także tych na Covid-19, i podtrzymywano towarzyszenie umierającym, aby nie pozostawić ich na śmierć pozbawioną godności ludzkiej i chrześcijańskiej. Kontynuowano działalność charytatywną, aby wyjść naprzeciw ludom doświadczanym, nie tylko przez pandemię, ale i przez katastrofę wojny oraz przez cyniczne i okrutne prawa rynku, przez brak opieki socjalnej, przez konieczność usiekania się do żebractwa w celu leczenia się, aby zaspokoić potrzeby dnia codziennego lub posyłania do szkoły własnych dzieci. Nie zamknęliśmy szkół i troszczyliśmy się wciąż o edukację dzieci, chłopców i dziewcząt oraz młodzieży.
To wszystko oczywiście ma swój koszt i duża część tych wydatków zostaje pokryta corocznie przez Zbiórkę Wielkopiątkową i dzięki hojności wiernych z całego świata. Rok 2020, także dla nas był rokiem, w którym wydatki niezbędne do realizacji naszej misji były znaczne, podczas gdy przychody były minimalne. Stało się tak dlatego, że Zbiórka na Ziemię Świętą w wielu częściach świata nie została przeprowadzona. W tym roku, bardziej niż w latach poprzednich, jako bracia franciszkanie z Kustodii Ziemi Świętej stajemy się żebrakami i apelujemy o hojność waszych serc.
Jak nam przypomina Papież Franciszek w swojej ostatniej encyklice, rozważając fragment Ewangelii o Dobrym Samarytaninie: „Dzisiaj jest coraz więcej osób poranionych. Integracja lub wykluczenie cierpienia określa wszystkie projekty gospodarcze, polityczne, społeczne i religijne. Każdego dnia stajemy przed wyborem: czy być miłosiernymi Samarytanami, czy też obojętnymi podróżnikami, mijającymi ich z daleka” (Fratelli tutti, 69). I krótko po tym stwierdzeniu stawia pytanie: „oto godzina prawdy. Czy pochylimy się, by dotknąć i opatrzyć rany innych? Czy pochylimy się, aby wziąć jedni drugich na ramiona?” (Fratelli tutti, 70).
Pomóżcie nam według waszych możliwości, pomóżcie nam według hojności waszych serc, pomóżcie nam pomagać.
o. Francesco Patton OFM
Kustosz Ziemi Świętej
Jeżeli z różnych przyczyn nie możesz pójść do kościoła, a chciałbyś udzielić pomocy, możesz to uczynić wpłacając pieniądze na poniższe konto:
Bank PKO BP
Prowincja św. Franciszka z Asyżu Zakonu Braci Mniejszych – Franciszkanów w Polsce
Nr konta: 15 1020 4027 0000 1702 0313 6991
Tytułem: Boży Grób