Drugiego dnia Triduum Paschalnego, Kościół jerozolimski celebruje i kontempluje Mękę i Śmierci Jezusa Chrystusa, w miejscu, w którym się to wszystko wydarzyło – na Kalwarii. Zakonnicy, pielgrzymi oraz miejscowi wierni zaproszeni byli do pogłębionej refleksji nad tajemnicą Krzyża.
Celem umocnienia intymnych więzi z Chrystusem, w tym dniu odbywają się trzy uroczystości: poranne wspomnienie Męki Pańskiej na Kalwarii, a po nim Droga Krzyżowa. Wieczorem z kolei przeżywanie Męki Pańskiej w procesji żałobnej.
Zgodnie z tradycją, drzwi Bazyliki zostały uroczyście otwarte o godzinie ósmej rano. Przybyło sporo wierny, gdyż tego dnia Kalwaria stanowiła centrum całego świata.
Obchodom porannym (które w pozostałych częściach świata odbywają się po południu), przewodniczył J.E. Abp Pierbattista Pizzaballa, łaciński patriarcha Jerozolimy. Przebiegały one w trzech etapach: Liturgii Słowa, Adoracji Krzyża i przyjęciem Komunii Świętej. Czytania poprzedziły śpiewany na przemian przez braci franciszkanów i chór Kustodii Ziemi Świętej fragment Męki Pańskiej według św. Jana (J 18,1 – 19,42).
Wracając do tradycji z IV wieku, po liturgii Słowa nastąpiła adoracja krzyża, stanowiąca kolejny centralny element celebracji. W starożytności adoracja trwała od trzech do czterech godzin, przed wystawionym relikwiarzem Krzyża Świętego przy równoczesnym wsłuchiwaniu się fragmentom Ewangelii, odnoszące się do Męki Pańskiej.
Na koniec tej drugiej części, w procesji, zakonnicy udali się w kierunku Anastasis, aby wejść do Grobu, który w Wielki Czwartek stał się Tabernakulum, w którym przechowywane są cyboria z Najświętszym Sakramentem. Po obrzędzie Komunii św., wszyscy udali się do kaplicy franciszkanów, w której została wystawiona relikwia Krzyża do prywatnej adoracji.
Godzinę później, po zakończonej celebracji w Grobie Pańskim, bracia franciszkanie zebrali się na tradycyjnym odprawieniu Drogi Krzyżowej, której przewodniczył Kustosz Ziemi Świętej, o. Francesco Patton. Jak każdy piątek, modlitwy były odmawiane w czterech językach, i zgodnie z tradycją wielkopiątkową, modlitwy zapowiadane były również w języku arabsku dla wiernych z parafii Najświętszego Zbawiciela w Jerozolimie.
Wieczorem odbyła się procesja żałobna, której przewodniczy ponownie o. Francesco Patton. Jest to starożytna tradycja sięgająca czasów średniowiecza, kiedy to organizowane były przedstawienia zwane „Tajemnicami”, inspirowane Męką Chrystusową.
To przedstawienie sceniczne podkreśla dwie kwestie: z jednej strony pozwala ukazać, że Chrystus naprawdę zaznał śmierci na swoim ciele i ją pokonał; z drugiej strony pokazuje, konieczność śmierci, aby mogło nastąpić zmartwychwstanie.
