W czwartek 1 lipca odbyła się uroczystość Przenajdroższej Krwi Pana Naszego Jezusa Chrystusa, której przewodniczył Wikariusz Kustodii Ziemi Świętej o. Dobromir Jasztal w Bazylice Agonii w Getsemani, tuż za murami Starego Miasta w Jerozolimie.
Kult Najdroższej Krwi Jezusa był już obecny począwszy od pierwszych wieków ery chrześcijańskiej. Historycznych korzeni tej celebracji należy doszukiwać się w opowiadaniach o życiu Jezusa. Zgodnie z tradycją, rzymski żołnierz o imienu Longin, przebił włócznią bok Jezusa, aby upewnić się, że nie żyje. Po swoim nawróceniu miał zebrać dzban krwi, która popłynęła z przebitego boku, aby następnie w 37 roku po Chr. zbiec do Włoch i pozostać w Mantui, w miejscu wzniesienia późniejszej bazyliki św. Andrzeja.
W 804 roku, po odkryciu dzbana pochowanego przez Longina obok jego grobu, fragmenty relikwii Przenajdroższej Krwi przewieziono do Sainte-Chapelle w Paryżu, kościoła Świętego Krzyża w Guastalla we Włoszech, do bazyliki św. Jana na Lateranie w Rzymie i do opactwa Weingarten w Niemczech.
Na przestrzeni wieków święto to zaczęto obchodzić w różnych miejscach i to przekonało papieża Piusa X do ustalenia daty tego święta na 1 lipca 1849 roku. Wraz z reformą kalendarza liturgicznego w 1970 roku święto to zostało zastąpione przez uroczystość Bożego Ciała, we wszystkich kalendarzach liturgicznych z wyjątkiem jerozolimskiego, na mocy którego kontynuuje się tę celebrację i wiąże z miejscem konania Pana Jezusa.
W swojej homilii Wikariusz Kustodialny na samym początku nawiązał do Boskiej Krwi naszego Zbawiciela. „Podążając za fragmentami w Biblii, widzimy krew jako ważny element życia” – komentował o. Dobromir. „Kilkakrotnie Bóg nakazuje nie przelewać krwi, nie pić jej i nie jeść mięsa zwierząt, które wciąż zawierają ślady krwi; ponieważ krew jest życiem, to jest ona również święta (Pwt 12,23)”. Różne miejsca w Ziemi Świętej, przypomniał Wikariusz, są naznaczone obecnością krwi Chrystusa: w szczególności Getsemani i Kalwaria są tymi dwoma miejscami par excellence, gdzie wierni rozważają i konkretnie przekładają ofiarę Chrystusa „na życie chrześcijańskie i relacje z naszymi braćmi”.
„Wszyscy jesteśmy grzesznikami, którym przebaczono” – podkreślił o. Jasztal, mówiąc o przebaczeniu, jakie otrzymujemy w Przenajdroższej Krwi Chrystusa. „Ci, którzy otrzymali miłosierdzie Boże, są wezwani do odwzajemnienia miłości Bogu, stosując bezgraniczne miłosierdzie wobec braci, ponieważ przebaczenie braterskie jest konsekwencją miłosierdzia i przebaczenia Bożego, które otrzymaliśmy”.
„Tylko kochając i przebaczając możemy kontynuować nasze życie jako ludzie zbawieni i wierzący, aby móc na koniec powtórzyć wyznanie Pawła skierowane do Galatów: „Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. Nie mogę odrzucić łaski danej przez Boga. Jeżeli zaś usprawiedliwienie dokonuje się przez Prawo, to Chrystus umarł na darmo.” (Ga 2,20-21).”
Z tej okazji Wikariusz Kustodialny posypał kamień wewnątrz Bazyliki Getsemani, upamiętniający agonię i przelaną nam nim krew Jezusa w Wielki Czwartek czerwonymi płatkami róż. Na zakończenie celebracji, zgodnie z tradycją, zakonnicy i obecni wierni zebrali płatki, aby w swoich domach dalej trwać w zadumie nad Przenajdroższą Krwią Pana Naszego Jezusa Chrystusa.
Giovanni Malaspina
Źródło: www.custodia.org