Orędzie wielkanocne 2025 o. Francesco Patton, Kustosza Ziemi Świętej
Drodzy przyjaciele,
Niech Pan obdarzy Was swoim pokojem,
1. Przez ostatnie dziewięć lat miałem przyjemność i przywilej móc składać Wam życzenia wielkanocne z miejsc, które mówią o Zmartwychwstaniu Jezusa i jego pierwszych objawieniach: pusty grób i pobliskie kaplice, które przypominają spotkanie z Jego matką, Marią Magdaleną i kobietami; Emaus, gdzie Jezus daje się poznać, łamiąc chleb; Wieczernik, gdzie ukazuje się uczniom w wieczór wielkanocny i osiem dni później.
2. W tym roku chciałbym złożyć wam najlepsze życzenia z innego szczególnego miejsca: Tabgha, która znajduje się na brzegu Jeziora Galilejskiego, niedaleko Kafarnaum, Góry Błogosławieństw i Magdali.
Jezus poprosił Marię Magdalenę, aby oznajmiła Jego braciom, że zmartwychwstał i że udaje się przed nimi do Galilei, i że tam spotkają Go ponownie, gdzie wszystko się zaczęło, trzy lata wcześniej.
3. W Tabgha, nad brzegiem jeziora, Jezus ukazuje się Piotrowi i sześciu innym uczniom, którzy próbują łowić ryby, jakby odłożyli swoje powołanie, ponieważ zostali przytłoczeni śmiercią Mistrza. W Tabgha, zmartwychwstały Jezus ukazuje się o świcie, kiedy nie jest już noc, ale jeszcze nie dzień. Ukazuje się, kiedy trudniej jest rozpoznać twarz, ale nie głos.
4. Zmartwychwstały pojawia się i prosi raz jeszcze o łowienie ryb, chociaż teraz łowienie wydaje się daremne. To znaczy, prosi nas, abyśmy zaufali Mu, raz jeszcze i do końca. Ponieważ tylko On jest w stanie obalić nasze porażki i wypełnić naszą pustkę.
Zmartwychwstały ukazuje się i zadaje Piotrowi najważniejsze pytanie, to samo, które zadaje nam: „Czy kochasz Mnie bardziej niż wszystko i bardziej niż wszystkich? Jeśli naprawdę Mnie kochasz, możesz zacząć znowu Mnie naśladować. Jeśli naprawdę Mnie kochasz, możesz zacząć troszczyć się o osoby, które ci powierzam. Jeśli naprawdę Mnie kochasz, ty również będziesz w stanie oddać swoje życie całkowicie, aż do samego końca, tak jak Ja to uczyniłem”.
5. Jeśli chcemy świętować Wielkanoc, jeśli chcemy ją w pełni świętować, my również musimy nauczyć się nie pozostawać uwięzionymi w pustym grobie. Zmartwychwstały Jezus poprzedza nas i kroczy przed nami.
Jeśli chcemy świętować Wielkanoc, nie możemy pozostać uwięzieni w naszych osobistych niepowodzeniach: zarówno na poziomie ludzkim, jak i religijnym.
Jeśli chcemy świętować Wielkanoc, nie możemy nawet pozostać przygnieceni ciężkim kamieniem okoliczności, w których żyjemy, które mówią o porażce i śmierci: wojnach, pandemiach, trzęsieniach ziemi, kryzysach ekonomicznych, klęskach żywiołowych i katastrofach spowodowanych naszą ludzką lekkomyślnością, a czasem nawet naszym ludzkim okrucieństwem.
6. Zmartwychwstały Jezus już to wszystko przezwyciężył i pyta nas: „Czy kochasz mnie do takiego stopnia, aby Mi całkowicie zaufać? Czy jesteś gotowy zacząć ze Mną od nowa? Czy chcesz ponownie umieścić Mnie w centrum swojego życia?” Wtedy i tylko wtedy będzie mógł nam powiedzieć raz jeszcze: „Pójdź za Mną i zajmij się ludźmi, których ci powierzam, i razem ze Mną naucz się dawać swoje życie”.
7. Wtedy, i tylko wtedy, będziemy również zdolni rozpoznać Jego obecność, gdy nie jest już noc, ale jeszcze nie jest dzień, i doświadczymy, że mając nadzieję w Nim, nigdy nie będziemy rozczarowani, oszukani lub zdezorientowani, i będziemy mogli pewnie kroczyć, w Jego towarzystwie, ścieżkami czasu ku wiecznej Wielkanocy.
Wesołych Świąt Wielkanocnych!