W czwartek 1 lipca odbyła się uroczystość Przenajdroższej Krwi Pana Naszego Jezusa Chrystusa, której przewodniczył Wikariusz Kustodii o. Dobromir Jasztal w Bazylice Agonii w Getsemani, tuż za murami Starego Miasta w Jerozolimie.
Kilkusetletnia historia łączy Kustodię Ziemi Świętej ze św. Antonim Padewskim: wstawiennictwo świętego zawsze miało fundamentalne znaczenie dla życia franciszkanów w Ziemi Świętej. W 1920 r. papież Benedykt XV ogłosił św. Antoniego patronem Kustodii i ta decyzja oficjalnie przypieczętowała już istniejącą w tym czasie silną więź Kustodii ze świętym z Padwy. Dnia, 13 czerwca, w święto Świętego, w klasztorze franciszkanów w Jerozolimie przypadł dzień wielkich uroczystości. W tym roku na Mszy św. w kościele św. Zbawiciela w Jerozolimie uczestniczyło kilku przedstawicieli władz religijnych i świeckich: przedstawiciele głównych wspólnot chrześcijańskich Ziemi Świętej, a także dyplomaci, w tym konsul generalny Włoch w Jerozolimie Giuseppe Fedele.
Po uchyleniu lokalnych przepisów antykowidowych 1 czerwca, Kustodia Ziemi Świętej, dychowieństwo i lokalny kościół obchodzili uroczystość Bożego Ciała w środę 2 i czwartek 3 czerwca w Bazylika Grobu Pańskiego w Jerozolimie.
Kiedy Dziewica Maryja nawiedziła swoją kuzynkę Elżbietę, a ona usłyszała jej pozdrowienie, dziecko poruszyło się w jej łonie i pobłogosławiła Maryję. Matka Jezusa odmówiła wtedy słynną modlitwę Magnificat (Łk 1,39-56). Tradycyjnie uważa się, że ten ewangeliczny epizod miał miejsce w Ain Karem, wiosce kapłanów na obrzeżach Jerozolimy, gdzie mieszkała również rodzina męża Elżbiety, Zachariasza. Kantyk Magnificat w różnych językach zdobi wejście do sanktuarium Ain Karem, gdzie franciszkanie odprawili uroczystą Mszę św. dnia 31 maja, w święto Nawiedzenia.
W niedzielę 23 maja w sali krzyżowców Wieczernika po południu, w sam dzień Pięćdziesiątnicy, bracia odmówili uroczyste nieszpory, a następnie dokonali okadzania pomieszczenia sąsiadującego z salą Ostatniej Wieczerzy Jezusa, gdzie, jak się uważa, Duch Święty zstąpił na Apostołów. Podobnie jak oni w Wieczerniku, bracia odmówili modlitwę „Ojcze nasz” w wielu językach.
Słowa podziękowania o. Francesco Patton, Kustosza Ziemi Świętej, skierowane do wszystkich tych osób, które otworzyły swoje serce na potrzeby życia chrześcijańskiego w Ziemi Świętej
Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego w Jerozolimie rozpoczęły się już 12 maja po południu uroczystym wejściem do kaplicy Wniebowstąpienia i modlitwą I Nieszporów. Dnia 13 maja na Górze Oliwnej odprawiona została uroczysta Msza św., której przewodniczył Wikariusz Kustodii, o. Dobromir Jasztal.
W zwołanym przez Papieża Franciszka roku poświęconemu św. Józefowi, Kustodia Ziemi Świętej pragnie w sposób uroczysty uczcić Świętego obchodami w Nazarecie, w jego coroczne święto dnia 19 marca, ale także w inne dni, takimi jak wspomnienie św. Józefa Rzemieślnika, dnia 1 maja. W tym właśnie dniu w obchodach wzięli udział bracia z Kustodii i miejscowe osoby konsekrowane, a także wspólnota franciszkańska z Bazyliki Narodzenia Pańskiego oraz gwardian klasztoru franciszkańskiego o. Enrique Segovia.
Zidentyfikowane przez krzyżowców jako miasto Arymatea, o którym wspomina Ewangelia, dzisiejsze miasto Ramle oddalone jest dwadzieścia kilometrów od Jafy i czterdzieści od Jerozolimy. Przez długi czas uważane było za miejsce postoju dla wielu pielgrzymów, gdzie od 1296 r. swoją posługę pełnią franciszkanie. Dzisiaj zastaniemy tam kościół łaciński, poświęcony św. Józefowi z Arymatei, człowiekowi, który ofiarował swój grób, aby w nim mogło być pochowane ciało Pana Jezusa (Mt 27,57-60; J 19,38-42). Boczna kaplica tej budowli poświęcona jest św. Nikodemowi, innemu skrytemu uczniowi Jezusa, który również był zaangażowany w Jego pogrzebem (por. J 19,39).
Jak co roku, od pierwszego dnia Ramadanu, można go spotkać przed łacińskim kościołem parafialnym w Jerychu w swoim franciszkańskim habicie: o. Mario Hadchiti, proboszcza kościoła łacińskiego Dobrego Pasterza w Jerychu i dyrektora Szkoły Terra Santa School. Tuż przed nadejściem iftar, posiłku, przy którym muzułmanie przerywają swój codzienny post podczas świętego miesiąca Ramadanu, o. Mario rozdaje przechodniom wodę i daktyle. Dla tych, którzy spieszą się do domu lub się spóźniają, szklanka wody i daktyla to sposób na przerwanie długich i męczących godzin spędzonych bez jedzenia i picia.